کم آبی

کم آبی

امروزه کم آبی یکی از بزگترین مشکلات جهان وایران می باشد(مخصوصا در ایران )وما باید برای جلوگیری از کم آبی و خشکسالی جلوگیری کنیم .

بایگانی
نویسندگان
  • محمد رضا کاظم پور

  • محمد رضا کاظم پور

روزگاری مایه حیات  شهر بود و خروشان کنار پل‌های پر شکوه اصفهان. امروز اما زاینده رود تنها زمینی خشک و خالی‌ است، تهی از نشاط وعظمت پیشین خود. کشاورزانی که پیش از این در کنار زمین‌های حاصلخیز زاینده رود، مشغول به کشت محصولات خود بودند هم اکنون ما یحتاج خود را از طریق تمیز نگه داشتن کف رودخانه به دست می‌‌آورند.

زاینده رود طی‌صد‌ها سال گذشته از محل سرچشمه خود در رشته کوه زاگرس به اصفهان سرازیر می‌‌شد و عاملی مهم برای معیشت مردم استان اصفهان به شمار می‌‌رفته.

اما این فقط استان اصفهان نیست که با مشکل شدید کم آبی رو به رو است؛ ایران در تابستان جاری برای هفتمین سال متوالی با بحران کم آبی‌ مواجه شد. از کم آبی‌ در مشهد در شمال شرقی‌ کشور گرفته، تا استان خوزستان در جنوب غربی، خشک شدن دریاچه ارومیه در شمال غربی و دریاچه هامون در جنوب شرقی‌، مشکل کم آبی هم اکنون به بحرانی فراگیر در چهار گوشه ایران بدل شده، که تبعات انسانی‌ و محیط زیستی‌ جدی به همراه دارد. تابستان جاری مسئولین از احتمال جیره بندی آب در دوازده شهر کشور در صورت تداوم میزان مصرف معمول آب خبر دادند.

  • محمد رضا کاظم پور

نصب کولر در سایه و با استفاده از پوشش مناسب و جلوگیری از نشت آب کولرهای آبی، باعث صرفه جویی زیادی در مصرف آب می شود.

  • محمد رضا کاظم پور


پایگاه اماراتی دِ نشنال طی گزارشی نوشت: آقای خورشیدی معلم ۴۳ ساله ای است که مثل بسیاری از دیگر شهروندان اصفهانی، بعد از ظهرها را در کنار رودخانه ای می گذارند که می گوید ۱۰ سال پیش در آن شنا می کرده است، اما اکنون این رودخانه خشک شده است.

وی گفت: «آن روزها، کناره زاینده رود مرکز تمام فعالیت های اجتماعی و اقتصادی شهر بود...من با این رودخانه بزرگ شده ام.»

اکنون زاینده رود که به طول ۴۰۰ کیلومتر از رشته کوه های زاگرس در غرب تا پارک ها و زیر پل های دوران صفویه امتداد دارد و برای صنعت شیلات خود شناخته شده بود، جای خود را به مشتی خاک و سنگ داده است.

سرنوشت زاینده رود، سرنوشتی است که بسیاری از آبراه ها در ایران با آن مواجه اند. ایران کشوری کم آب است که به حدی با مشکل کم آبی مواجه است که مقامات دولتی در مورد احتمال سهمیه بندی آب در تهران و دیگر شهرهای بزرگ هشدار می دهند. وزیر نیروی ایران هفته گذشته به مجلس گفت، تغییرات آب و هوایی، خشک سالی های رخ داده در ۱۰ سال گذشته، شیوه های نادرست آبیاری، مصرف بالا و کاهش حجم ذخایر آب زیرزمینی از عوامل مهم کمبود آب در ایران هستند.

چیت چیان گفت: ایرانی ها سالانه ۹۶ میلیارد متر مکعب، معادل ۸۰ درصد منابع آب تجدیدپذیر کشور آب مصرف کرده اند. وی افزود: این رقم ۲۰ درصد بالاتر از سطحی است که در بالاتر از آن یک کشور خود را مواجه با بحران کم آبی فرض می کند.

  • محمد رضا کاظم پور


  • محمد رضا کاظم پور
ممکن است افزایش بارش در بعضی از سال ها موجب خوشحالی مردم شود، ولی میزان بارش حتی در دوره های ترسالی، برای کشور پهناور و پرجمعیت ما که در منطقه خشک و نیمه خشک قرار گرفته کافی نیست. براساس گزارش های سازمان های بین المللی، ایران یکی از کشورهایی است که در آینده نزدیک با کمبود آب مواجه می شود.
درست است که مردم ایران به اندازه کشورهایی نظیر آمریکا و ژاپن آب مصرف نمی کنند، ولی واقعیت این است که برای جلوگیری از بحران های آینده بیش از این باید در مصرف آب صرفه جویی کنند. این صرفه جویی ها حتی در کشورهای پرآب نظیر کشورهای اروپایی هم انجام می شود.
یک پزشک ایرانی مقیم آلمان می گوید: «در آلمان به قدری آب گران است که مردم در حمامشان از سیستمی استفاده می کنند که هر بار مقدار محدودی آب در اختیارشان قرار می دهد».
برای بسیاری از مردم کمبود آب به معنی جیره بندی و قطعی گاه و بیگاه آب است. در حالی که این قضیه ابعاد گسترده تری دارد.
مهندس احسان بی نیاز کارشناس آب که موضوع پایان نامه اش پدیده کم آبی در ایران بوده است، هشدار می دهد: «قطعاً ۲۰ سال پس از حالا مشکل اصلی کشور مشکل آب خواهد بود».
وی می گوید: «خشکسالی پدیده ای خزنده است. این پدیده تلفات انسانی زیادی ندارد ولی تلفات اقتصادی اش زیاد است. در حالی که مردم فکر می کنند زلزله و سیل بلایای طبیعی است و به خشکسالی اهمیت نمی دهند. روزنامه ها و مجلات هم نسبت به دیگر بلایای طبیعی کمتر به این موضوع می پردازند. در حالی که کارشناسان سازمان ملل گفته اند که اگر خشکسالی در ایران رخ دهد به فاجعه انسانی تبدیل می شود.
  • محمد رضا کاظم پور

حجم آب در کره زمین ثابت و در مداری بسته به طور دایم در حال گردش است.
همچنین تنها ٣درصد از کل آب های کره زمین که برای مصارف انسانی مانند کشاورزی و صنعت و شرب مناسب است شیرین می باشد از این مقدار نیز سه چهارم در یخ های قطبی و خارج از دسترس انسان است. بنابراین درصد بسیار کمی از آب دنیا برای ما قابل استفاده می باشد.

پیش بینی محققان دانشگاه کلرادو، حاکی است که ذخائر آب شیرین جهان هر سال کاهش می یابد و تا ٢۵سال دیگر نیمی از جمعیت جهان با مشکل کمبود آب شیرین مواجه خواهند بود.
مطالعات نشان می دهد اکنون یک سوم جمعیت دنیا در نقاطی زندگی می کنند که آب کافی ندارند. در نواحی روستایی وضع به مراتب وخیم تر است. تنها ٢٩درصد مردم به منابع آب دسترسی دارند و تعداد کسانی که از تاسیسات بهداشتی استفاده می کنند، حتی به ١٣درصد هم نمی رسد.
مجمع عمومی سازمان ملل متحد یادآور می شود، نیمی از مردم جهان سوم حتی برای نوشیدن به آب پاکیزه دسترسی ندارند و با وجود این که سه چهارم بیماری های انسانی به دلیل فقدان آب سالم، می باشد، مع هذا ٧۵درصد مردم جهان سوم از داشتن آب بهداشتی محروم اند.
بر پایه تخمین های سازمان بهداشت جهانی، ٨٠ درصد بیماری هایی که گریبان گیر انسان است، مستقیما با آب در ارتباط هستند.
اگر آب آشامیدنی سالم در اختیار همه انسان ها باشد، بی شک مرگ ومیر کودکان از بیماری های مختلف از جمله اسهال به نصف کاهش پیدا خواهد کرد.
میزان متوسط بارندگی سالانه در اروپا حدودا ٧۵٠میلی متر، در آسیا ۵٠٠میلی متر، در ایران ٢۵٠میلی متراست؛ بنابراین در مقایسه با کشورهای پرباران، ایران از حداقل ریزش های جوی برخوردار است با توجه به تقسیم بندی های اقلیمی، استان ما جزو مناطق خشک و نیمه خشک محسوب می شود و تامین آب در چنین اقلیمی واقعا دشوار و پرهزینه است.
در هر حال ما موظف هستیم، هیچ قطره آبی در هیچ گوشه ای از این کشور بیهوده هدر نرود لذا باید درچگونگی مصرف آب و در فعالیت های شخصی و روزانه در راستای صرفه جویی از آب پاکیزه مسئولانه عمل کنیم.
همچنین با رشد جمعیت و گسترش شهرنشینی مصارف آبی افزایش می یابد. از سوی دیگر اعداد و ارقام حکایت از گران بودن هزینه های تامین آب دارد.

  • محمد رضا کاظم پور

. خشکسالی به عنوان بی سروصدا ترین بلایای طبیعی در مقابل سیلاب به عنوان یکی از پر صدا ترین بلایای قرار گرفته است. این درحالی است که خطر و خسارت های ناشی از خشکسالی به مراتب بیشتر از سایر بلایای طبیعی مانند: سیل، طوفان، آتش فشان و حتی زلزله است. ولی به دلیلی که مشاهده ی تاثیر تخربی خشکسالی نیاز به زمان به نسبت طولانی دارد ، مطالعه و تحقیق و نحوه ی برخورد با آن کمتر مورد توجه قرار گرفته است.
درحالی که وقوع یک دوره خشکسالی شدید علاوه بر خسارت های آشکار به طور معمول به محصولات کشاورزی ، فضای سبز و دامپروری وارد می آید و گاهی باعث قحطی می شود ، خسارت های ناپیدای دیگری را نیز باعث می شود که در مواردی جبران ناپذیر از حوزه های پیدا و آشکار آن است.

  • محمد رضا کاظم پور